Proje, Göztepe'de öngörülen gelecek perspektifinde bugünden çok daha çevrimiçi yaşadığımız ve bununla birlikte değişen sosyal ilişkiler ve gündelik yaşamla günün gerekliliklerine cevap veremeyen bir apartmanın bugünün aksine yıkılıp-tekrar yapılmadan zamanla dönüşümünü sahneliyor. Çok daha çevrimiçi yaşadığımız bir gelecekte kişisel veriyi toplamanın ve işlemenin gündelik hayatın parçası olmasıyla data doğrudan mekanı şekillendirir. Bununla birlikte mimarın mekan üzerindeki karar verici rolünün, mekanı toplanan data üzerinden şekillendiren algoritma ile yeni ilişkiler kurduğu yapıda apartmanın otonomlaşmasına tanık oluyoruz.

 

   Gelişen yapım teknolojileri* ve dataya göre şekillenen mekan ile otonomlaşan apartmanın her apartmana özgü data ile sonsuz mekan kurgusuna olanak vermesi, apartmanın ortalamaya göre şekillenen ve statik kurgusunun standartlaştırdığı, standart mekanın dolaylı olarak tariflediği yaşama biçimi ile mevcut apartmanı politik bir okumanın öznesi yapıyor. Göztepe'de yaygın daire biçimi olan 3+1'den oluşan bir apartman tanımladığı mekan ile sessizce türkiye/ istanbul/ göztepe bölgesinde ortalama (veya) ideal bir ailenin iki çocuklu dört kişiden oluştuğunu dile getirir. Aynı zamanda ideal veya standart bir 'aile' tanımını, 1+1 tipi bir dairenin öğrenci veya bekar evi olduğunun tanımını da yapmış olur. Mevcutta var olan apartman tipolojisini politik bir unsur olarak ele alan projede yapı; sınırların ve tanımlamaların bulanıklaştığı, çoğunluğun değil herkesin eşit derecede görünür olduğu bir gelecekte tekrar dönüşür. 

 

   Projede var olanı yıkmadan dönüştürme refleksi, karar verici rolün yer değiştirmesi ile hayatın her alanında gelişen yeni bir davranış biçiminin sonucu ve izi olarak yorumlanabilir.

​

​

​

​

​

​